Bij consecutief tolken vindt de vertaling uitgesteld plaats. De tolk maakt aantekeningen tijdens de originele voordracht en vertaalt aan het eind de inhoud van de toespraak. Dat maakt het voor de toehoorders gemakkelijker de vertaalde inhoud of complexe verbanden te begrijpen die in een vreemde taal worden voorgedragen. Vaak wordt deze vorm van vertalen gebruikt bij toespraken om de toehoorders de mogelijkheid te geven de originele tekst zelf te horen, ook als ze de vreemde taal niet perfect beheersen.